donderdag 12 september 2013

vakantie 2013

Reis Denemarken-Noorwegen-Zweden-
Traject 1:  2 mei t/m 18 mei 2013
Augustenborg-Dyvig-Hvidbjerg-Ebeltoft-Grenå-Aalborg-Løgstør-Fur-Livø-Thisted-Thyborøn
Afstand: 318 nm
Jan gaat alleen naar Augustenborg(DK) en maakt de boot vaarklaar. Tijdens de dagen dat hij in de haven ligt, is er een invasie van haringen. Deze komen in voorjaar het fjord in, het hele dorp staat te vissen, en ook de bruinvissen zwemmen tot in de haven. Hij zeilt de boot alleen naar Aalborg. Ik vertrek met de nachttrein naar Denemarken, en op 11 mei kunnen we de tocht gezamenlijk voortzetten. 
Het eerste stuk van het Limfjord is een echte geulenroute. Na Løgstør wordt dit beter. We bezoeken het eiland Fur. In de jachthaven hebben we uitzicht op de veerpont die 24 uur per dag vaart, zo'n 70x oversteken, een tochtje van nog geen 3 minuten. Naast het toerisme leven de mensen hier van het afgraven van moler, materiaal dat gebruikt wordt als absorptiemateriaal in de industrie. Na Fur, komen we op Livø, een voormalig gevangeniseiland. Wij vinden een mooi plekje in het kleine haventje. Al snel horen we dat er in het weekend een heel populair muziekfestival gaat plaatsvinden.  We komen aan op donderdag, en men waarschuwt ons dat we vrijdagochtend wel op tijd moeten vertrekken, want de verwachting is dat tegen de avond de haven propvol zal zijn. Als we die donderdag na een wandeling te hebben gemaakt, terugkomen, blijkt dat de haven echter al vol ligt. De mensen zijn bang geen plek te kunnen krijgen, en zijn dus allemaal een dag eerder aangekomen. Die nacht gaat het behoorlijk waaien en de wind draait van noord naar oost en neemt toe tot windkracht 7. En dan blijkt het helemaal niet zo'n leuk haventje te zijn. Er staat een aardige deining in de haven en de hele nacht zijn mensen in de weer met stootwillen en lijnen. We waren bijna overgehaald om voor het festival te blijven, maar na deze nacht en een vergelijkbare voorspelling voor de volgende nacht, besluiten we te vertrekken. We kunnen ons met veel hulp uit de haven manoeuvreren (dit roept goede Vlielandherinneringen op)  en worden uitgezwaaid door de Denen die ons besluit tot vertrek onbegrijpelijk vinden. Het Limfjord is een prachtig gebied. De eilanden zijn mooi en vooral een eldorado voor fossielzoekers.  

Traject 2: 18 mei t/m 30 mei
Thyborøn-Farsund-Egersund-Skadbergvågen-Haugesund-Huftarøy-Bergen
Afgelegde afstand: 288 nm
20 mei vertrekken we om 3 uur 's nachts richting Noorwegen. Er is in het begin weinig wind. Na een mijl of 10 komen we in dichte mist. De wind is NO en neemt toe tot 6, maar de mist verdwijnt niet. Een behoorlijk inspannend tochtje waarbij AIS en radar hun nut bewijzen. Er zijn veel vissers op het water, en die kunnen we zo toch vrij makkelijk ontwijken. Af en toe hoor je misthoorns van grote schepen. Gelukkig verdwijnt de mist vlak voor de kust van Noorwegen, en komt zelfs de zon er bij. 

In Farsund aangelegd aan de steiger van de supermarkt. Wegens harde wind blijven we hier 4 dagen liggen. We krijgen windkracht 8 over ons heen en als die even zuid wordt, wordt het wat onrustig in de haven. Er heerst een leuk sfeertje in de haven. We liggen er met diverse nationaliteiten en met echte reizigers. Mensen op weg naar o.a. de Lofoten, Schotland en de Shetlands. Een Zweed zorgt ervoor dat de douches open gaan. Die zijn nog gesloten, omdat het seizoen eigenlijk nog niet begonnen is. 

We vermaken ons prima: draadloos internet, een leuk dorp, een bustocht naar Lista (erg mooi met de storm!). En we brengen een bezoek aan de Aegir, de oudste reddingsboot uit de Noorse vloot, waar we een rondleiding in de boot krijgen. 
  
In Egersund is net een bluesfestival bezig, precies naast de haven. Dat zijn we na 1 dag behoorlijk zat en we vertrekken op aanraden van de havenmeester naar Skadbergvågen, een mooie ankerbaai een paar mijl verderop.
We bereiken Bergen zonder problemen. We moesten alleen even wennen aan de schaal van de zeekaarten. We maken een omweg van een mijl of 15 door niet tussen Bømlo en Stord door te varen, omdat het er op de kaart nogal onoverzichtelijk uitziet. De terugweg nemen we  deze route wel, en blijkt het veel breder en overzichtelijker te zijn dan de Zweedse scheren.
Bergen is fantastisch. Prachtig weer en 25C, in Nederland zijn ze jaloers op ons. Een tocht met de fløibanen de berg op gemaakt. Wat een prachtig uitzicht over de stad. We besloten terug te wandelen, maar hebben allebei daarna 2 dagen niet zonder pijn kunnen bewegen van de spierpijn in de kuiten. 

We boeken een fjordtour: Met de trein naar Voss. We gaan bij het raam zitten, dan blijkt echter een groot gedeelte van de tocht door tunnels te gaan. Daarna met  bus naar Gudvangen. Veel haarspeldbochten en prachtige uitzichten!  
Met de boot door Sognefjord naar Flåm en daarvandaan met een oude trein, de Flåmbana terug naar Voss, een spectaculaire tocht naar 866 meter hoogte door de bergen, sneeuw en langs watervallen. 

Traject 3: 30 mei t/m 14 juni 2013
Bergen-Sagvåg-Leirvik-Espevaer-Skudeneshavn-Stavanger-Egersund-Børøy-Skagen-Källö Knippla-Göteborg
Afgelegde afstand: 410 nm

In Sagvåg is nog niet zo veel te beleven. Een Noor die aan de haven woont vindt het wel leuk om een praatje te maken met toeristen, en 's avonds neemt hij ons mee in de auto om de omgeving te laten zien. Ook krijgen we een grote stapel boeken over de omgeving ter inzage. Espevaer is op dit traject een van de mooiste plekjes. 

Een eiland met zo'n 100 inwoners, 3 auto's en een heel relaxt sfeertje. Ook hier zijn we weer de enige toerist, en liggen we ook weer aan een steiger bij de supermarkt. Daardoor kom je toch al gauw in gesprek met de dorpelingen. Ze zijn hier trots op een Ufo-ring, die in 1975 plotseling is verschenen. Het hele dorp liep er toen voor uit, en nu is het een curiositeit die wat toeristen trekt. Wij verdenken de dorpelingen ervan, elke dag een rondje te lopen, waardoor je een verschil in grasgroei krijgt. 




In Stavanger liggen we naast het oliemuseum, dat een bezoek zeker waard is. We huren voor 2 dagen een auto. We rijden de Ryfylke-route, en komen op wegen die net open zijn na de winter en rijden nog door de sneeuw. Een echte aanrader. De andere dag bezoeken we de Preikestole. Een inspannende wandeling, die beloond wordt met een prachtig uitzicht. 







We hebben vervolgens veel westen en noordwesten winden. De overtocht naar Denemarken konden we met mooi lopende wind en uitgeboomde kluiver doen. Na het dure Noorwegen, maken we even een stop in Skagen om bier en etenswaren in te slaan en konden we nog een campinggasfles vervangen. 


Källö-Knippla in Zweden valt op door de enorme hoeveelheid bankjes met bordjes erop met de naam van de schenker. We hebben nog nooit een wandeling gemaakt met zoveel zitmogelijkheden. Waarschijnlijk wilde de ene bewoner niet onder doen voor de ander. 


Een heftig tochtje met Z6 naar  Göteborg waar we afmeren in Lilla Bommen. We raken met de schroef even een van de meerlijnen die je moet oppikken, maar gelukkig gaat het goed. 

Traject 4: 14 juni t/m 26 juni 2013
Göteborg-Lille Edet-Vänersborg-Spiken-Mariestad-Sjötorp-Vassbacken-Karlsborg-Vadstena-Ljungsbro-Norsholm-Söderköping
Afgelegde afstand: 238 nm

We geven het zeilen een poosje op en beginnen de tocht door Zweden. Het 1e stuk door de Göta älv is vrij saai. De 1e sluis gaat probleemloos. De Trollhättan-sluizen zijn spectaculair.
Voor ons de 1e keer in een 3-trapssluis. Er kan maar een kant van de sluis gebruikt worden, de bakboordkant is ruwe rots. En dan kom je in de sluis ook nog tegenliggers tegen. 

We zijn nu in totaal  44 meter gestegen. We maken nog even een wandeling naar de oude sluizencomplexen.
Helaas hebben we  op Vänernmeer geen wind. Via een spannend stukje scherengebied komen we in Spiken. Volgens de havengids 2m diep maar met onze 2.10m diepgang toch een mooi plekje kunnen vinden. Spiken is een aanrader, een lief haventje met aantal visrokerijen dat prachtig in het riet ligt. 

In Sjötorp moeten we betalen voor het Götakanaal, €1029,- Dat is inclusief liggeld, elektriciteit, gebruik douches en toiletten en wasmachines, maar dan nog blijft het een hoop geld. 

Tijdens de 1e 10 mijl  krijgen we gelijk 14 sluizen voor de kiezen. Jan zet mij iedere keer op een speciale afzetplek vlak voor de sluis af. Ik heb dan een lange voor- en achterlijn mee en loop met de boot mee die Jan de sluis in vaart. In het begin gaat er nog van alles mis. De lijnen blijven achter bolders of spiboom hangen, of de stootwillen schieten er tussen uit. Lig je in de sluis dan moeten de lijnen op de kant vastgemaakt worden. De sluizen worden bediend door werkstudenten. Ze vragen of je er klaar voor bent, en dan laten ze de sluis vollopen. Jan liert dan de voorlijn strak. En als het schip boven is, kan ik weer aan boord. Na een paar sluizen komt de routine er eindelijk in. Wij ervaren een dagje sluizen varen als meer inspannend dan 150 mijl zeilen. In het begin hadden we geen tijd om te eten of te drinken. Later maken we van tevoren eten klaar.  
Bij het meer Viken bereiken we het hoogste punt,  91,8m. Als we van het meer afkomen varen we door een heel spannend gebied, met ondieptes en vreemde muurtjes midden in het water. Vervolgens 2 hele smalle stukken, Spetnåskanalen en Billströmen. Op het smalste stuk maar 12 meter breed. Wij zijn er op hoop van zegen ingevaren, en waren blij dat we geen tegenliggers tegenkwamen. 


In Karlsborg vieren we midzomernacht. Over het algemeen hebben we erg mooi weer, maar voor midzomernacht wordt slecht weer voorspeld. De kranten staan er al de hele week vol van. Als de meiboom wordt gehesen is het weer nog prima, maar ´s avonds wordt het inderdaad slecht. 
Het Våtern steken we over zonder wind. We meren af in de slotgracht van Vadstena, met mooi uitzicht op het slot. 


De sluizen gaan nu soepel. Dalen gaat veel gemakkelijker dan stijgen. Prachtig is de 7-traps sluis bij Bergen. We hebben er heel mooi weer, er zijn veel toeristen, het is echt zomer. 

Dan kunnen we eindelijk een stuk zeilen op het meer Roxen. Het gaat niet snel, maar dat maakt niet uit. Ook nog even zwemmen, want het is aardig warm. En dan is er eindelijk de laatste sluis, in Mem. Want na 58 sluizen hebben we het wel een beetje gehad met de sluizen. 

 Traject 5 26 juni  t/m 11 juli 2013
Söderköping-Djürso-Hasselo Bergo-Nyköping-Ringson-Landsort-Rånöhamn-Erikstorpsviken-Gustavsberg-Stockholm-Ladnafladen-Akerholmen-Furusund
Afgelegde afstand: 202 nm
Eindelijk weer zeilen. In Nyköping, gemakkelijk met vliegtuig en openbaar vervoer te bereiken is, stapt onze dochter aan boord. 

En met een twintigjarige moet je natuurlijk naar Stockholm. De tocht er naar toe gaat door een prachtig vaargebied en vooral Ringsön en Landsort op het eiland Öja zijn de moeite waarde.


In Gustavsberg maak ik een onvrijwillige duik in het water. Het is soms moeilijk bij ons aan boord te komen, en daarom hebben we een krukje mee. Dit schoot weg toen ik aan boord probeerde te komen. Het loopt gelukkig goed af, al loop ik weken met een blauwe arm en heb ook lang spierpijn. (Dat is ook de reden dat we later in Kalmar een mooi trapje kopen voor op de punt.)
Het begint wel steeds drukker op het water te worden. Gelukkig zijn we vroeg genoeg in Stockholm om een mooi plekje te bemachtigen in de Vasahamn. Er is een ware intocht van Finnen. We hebben een paar leuke dagen in Stockholm. Er is een straatfestival met elke dag optredens van artiesten. In Stockholm is altijd zoveel te doen en te zien, het is prachtig weer, dus wat wil je nog meer. 

Na een paar dagen Stockholm vertrekt onze dochter weer, en gaan wij noordelijker. We ervaren nu hoe druk het kan zijn in juli. Normaal gesproken gaan we altijd in juni op vakantie, en kan je overal terecht. Dat is nu wel even anders. Gelukkig is er wel altijd een ankerplek te vinden. De meeste Scandinaviërs willen op een rots liggen, wij liggen toch liever op zwaai. 

Traject 6: 11 juli t/m 23 juli 2013
Furusund-Mariehamn-Rödhamn-Degerby-Seglinge-Kumlinge-Kastelholm
Afgelegde afstand: 112 nm
Vanuit Furusund steken we over naar Mariehamn op de Ǻlandeilanden. We kopen daar snel een Ǻlands gastenvlaggetje, de Finse wordt daar niet op prijs gesteld. Het is een gezellige boel in de haven. De terrassen zitten vol, er zijn wedstrijden en er is een bijeenkomst van Nauticats. En er is natuurlijk de sauna. Dat is altijd leuk aan Finland en Zweden. Een sauna vindt je overal, zelfs op de meest onwaarschijnlijke plekken. Ik maak er altijd gebruik van. In havens gaat de sauna meestal tegen vijven open tot een uur of 9 ´s avonds. Het is een heel sociaal gebeuren, en als buitenlander krijg je hier vaak leuke tips. 
Bij Rödhamn gaan we voor anker en bezoeken het eiland met de rubberboot. Zoals de naam al zegt, het eiland is een grote rode rots, met een idyllisch haventje met gezellig havenkroeg, droogtoiletten, geen douche maar wel een sauna en je kan er prachtig wandelen. 


De betonning valt niet mee. Het zijn allemaal kardinaal-boeien zonder toptekens. Gelukkig hebben we ook de kaartplotter, waardoor het iets gemakkelijker wordt, maar af en toe toch twijfelmomenten. Absoluut een aanrader is Seglinge. De mensen staan 's avonds in de rij om het havengeld te betalen. Je kan dan gelijk vers gerookte vis kopen. Er zijn 2 marktkramen die 's avonds bemand worden door inwoners van het eiland, die zelfgemaakte spullen en etenswaren verkopen. 
We hebben ondertussen al een paar dagen harde wind uit noordelijke richting. Dat maakt het aantal havens en ankerplekken beperkt. Het zijn toch veel natuurhavens, die vaak aan een kant open zijn. Na twee uur ´s middags zijn de havens vol, en je wordt dus gedwongen vroeg weg te gaan, om nog een plekje te bemachtigen. Daar worden wij dus niet gelukkig van. We zoeken een haven op die goed beschut is tegen harde noorden wind. We komen in Kastelholm en er volgen 6 dagen met noord tot noordwestenwind met windkracht 6 tot 8.
Iedere passant wordt persoonlijk opgevangen door de uiterst vriendelijke havenmeester, met hond genaamd Gunvar Larson. Op zich een prima haven, en gelukkig genoeg te doen in de omgeving. Een prachtig kasteel, een open luchtmuseum, voor de liefhebber een golfbaan en een mooi fietsgebied (al valt fietsen met die harde wind niet mee). Elke avond even de sauna in waar je de Finnen behoorlijk hoort mopperen over de vreemde wind, zolang hard noord zijn ze ook hier niet gewend. 

Traject 7: 23 juli t/m 1 augustus 2013
Kastelholm-Högmarsö-Paradiset-Nämdö-Utö-Nynäshamn-Fifång-Ǻspö-Häskö-Bokö
Afgelegde afstand: 239 nm

Na 6 dagen harde wind gaat iedereen weer varen. We besluiten door te gaan naar Zweden. Daar zijn iets meer afmeermogelijkheden in drukke tijden. Met NW5 steken we over. Op zee is het aardig knobbelig na al die dagen harde noorden wind. We moeten zelf sturen, want dit redt de automaat niet.
En dan belanden we een aantal dagen in mistig weer. We ankeren in het populaire Djupfladen. In de verte hoor je de misthoorns. 


We passeren Sandhamn. Wat een chaos. Iedereen wil hier naar toe en er liggen heel wat schepen te wachten op een ligplaats. Dat slaan we dus maar over. Op Utö roeien we met de fietsen naar de kant en fietsen naar de overvolle jachthaven. We staan in de rij voor het fameuze Utöse brood. 



  
In de baai van Ǻspö ligt op de plek waar we willen ankeren een SXK-boei. Er is niet veel ruimte, dus we besluiten maar op deze boei te gaan liggen. Krijgen even heel slecht weer over, enorme regenbuien met aardig wat wind. Op Ǻspö zijn prachtige wandelpaden, met (hang) bruggen tussen de diverse eilandjes. 

Op weg naar Håskö passeren we de Kejsarenboei. Dit is een speciale boei, getooid met de Keizerskroon. Op de boei zijn borrelglaasjes gelijmd. Als je ongeschonden door het scherengebied komt, kan je bij deze boei een toast uitbrengen. We kennen het verhaal, en  zien de voor ons varende Zweed dit ook daadwerkelijk doen. Als je de kroon steelt, ben je, volgens de tekst op de boei, voor eeuwig verdoemd. 
Om in de ankerbaai van Håskö te komen, moeten we door een smalle doorgang. Dit is een heel bijzonder haventje. De schepen liggen voor anker of met hekanker aan de steiger. Op die steiger staat een partytent met een lange picknicktafel. Twee met zeewater gevulde jacuzzi's staan op de steiger. Vanuit de sauna kan je zo het water induiken. De steiger is afgesloten met een ketting, zodat de koeien niet op de steiger kunnen komen. En dit alles bij een visrokerij. Op de steiger is veel reuring, de dorpspoes is uit op de visjes, gevangen door de kinderen. 

Bokö is ook al weer zo'n prachtig plekje. Je kan er voor anker of aan de steiger. Bij de steiger weer picknicktafels en er staat een houten gebouwtje dat dienst doet als een soort natuurcentrum. Er staan boeken om te ruilen. Wij laten een knopenboek achter en vinden er een prachtig boek met ankerplaatsen in DK. 


 Trajedt 8: 1 augustus t/m 19 augustus 2013
Bokö-Visby-Mjödö-Bokö-Västervik-Ǻlö-Byxelkrok-Påskallavik-Kalmar-Bergkvara-Utklippan-Hanö-Simrishamn-Skillinge-Rønne
Afgelegde afstand: 421 nm

De oversteek naar Visby is helaas zonder wind. 





Mooi plekje in jachthaven kunnen vinden. Het is prachtig weer en Visby is een erg mooie stad. De stad maakt zich op voor de Middeleeuwse week. Op zondag is de openingsparade met paarden, ridders en heel veel prachtig uitgedoste mensen. 's Avonds treden diverse artiesten op aan het strand. Het is windstil, de zee is blak, de lucht oranjegekleurd door de ondergaande zon, en er zitten honderden mensen op meegebrachte stoelen of kleden te genieten van de optredens. Als je een optreden leuk vind, kan je kaarten kopen voor de volledige voorstelling later in de week. Er is elke dag middeleeuwse markt. 

 

We huren 2 dagen een auto bij de haven. Het wordt "Rent a Wreck" genoemd, en voor 48 euro kan je hele dag rondrijden. Er staan zo'n 12 auto's en die zijn elke dag verhuurd. 






Ondertussen komen broer en schoonzus om een paar dagen mee te varen. We steken weer over naar het vasteland. Het wordt een heftig tochtje, ZO tot 28 knopen wind. Mooi bezeild, maar wel een nare golfslag. 




 

We vermaken ons een aantal dage ten noorden van Västervik. Op Stora Grindö leggen we aan om gerookte zalm te kopen. We pasten net aan in de haven. De eigenaar van de krog was een wedstrijd aan het zeilen met traditionele Zweedse open bootjes. Het is zelfbediening in de winkel, zelf de vis afwegen, en ook koffie en gebak kon je zelf pakken. Geld stop je in een busje, waar ook wat wisselgeld in zit
In Västervik zetten we broer en schoonzus  af en gaan we weer samen verder.
Je kan merken dat de vakanties over zijn in Scandinavië. De Zweden zijn er niet meer, we zijn nu voornamelijk alleen nog met Duitsers op het water. We ruimen de rubberboot op, want we raken nu uit het scherengebied. 


Vanuit Byxelkrok na enige twijfel over het weer toch op weg gegaan. Hadden er wel al snel spijt van, om ons heen zien we enorme onweersbuien en er is flink wat wind. In Påskallavik is alles ondertussen gesloten. Het havengeld wordt nog wel opgehaald door de mensen van sportclubs, daarmee verdienen ze hun subsidie. Het is een mooi fietsgebied, met veel steenhouwerijen en steengroeven. Er is een soort openluchtmuseum, maar de bijbehorende gebouwen zijn al gesloten, het seizoen is voorbij.  De stenen van de Afsluitdijk komen hier trouwens ook vandaan. 

Op Utklippan verbazen we ons over de schepen die hier voor de lagerwal invaart kiezen. Met ZW5 staat er toch een beste golf, en de haveningang is niet breed. En er is een betere keuze. Wel een spectaculair gezicht. Utklippan bestaat uit 2 eilanden. Wij roeien met de bootjes van de SKX naar de overkant om de havenmeester te betalen en even bij de vuurtoren te kijken.
In Skillinge bezoeken we een scheepshandelaar, die een zaak heeft waar je uren kan rondneuzen. Als je een schip wilt restaureren, is dit een prima adres. In Rønne de kapper bezocht. Jan was bij een herenkapper 36 euro kwijt en ik bij een dameskapper 43 euro.

Traject 9: 19 augustus t/m 26 augustus 2013
Rønne-Sassnitz-Lauterbach-Stralsund-Barhöft-Warnemunde-Heiligenhafen
Afgelegde afstand: 206 nm

Sassnitz is mooi aanvaren langs de kliffen. Hier is het seizoen duidelijk nog niet afgelopen. Wat een drukte ineens weer. Veel toeristische winkeltjes en eettentjes. De altstad bestaat uit mooie statige villa´s uit de jaren 30. 
Vlak voor Stralsund ligt een spoorbrug cq brug voor lokaal verkeer welke maar heel beperkt draait. Tegen vijven kunnen we er door. Er hebben zich zo´n 30 schepen verzameld, en deze gaan bijna allemaal de haven van Stralsund in. Dat geeft even een chaos. 


Stralsund is echt de moeite waard. Naast de prachtige gebouwen en kerken wordt er ook nog veel gerestaureerd. Op de genua naar Barhöft, een voormalige loodsboothaven. In het DDR-tijdperk lagen hier de boten die de grens bewaakten, en er voor zorgde dat niemand zomaar naar zee ging. Voor ons een mooie uitvalsbasis naar zee. We hebben nu dagen lang oosten wind. We zeilen naar Warnemünde. We komen aan in het weekend en wisten niet wat we zagen. Wat een drukte. Veel wedstrijden voor de kust. En heel veel veerponten die kris-kras door elkaar varen. Daarbij nog een aantal grote cruiseschepen en wat coastertjes. En een kade vol mensen die dit allemaal staan te bekijken. We vinden een plek aan de hoge wal, maar door scheepvaart is het vrij onrustig liggen. Aan eind van de middag vertrekken er een aantal cruiseschepen. Deze geven een aantal geluidseinen. Rondvaartboten begeleiden deze schepen tot de 1e ton buitengaats, en bij elk geluidsein geven al de begeleidende rondvaartboten ook een geluidsein. Wat een herrie. En honderden mensen op de kade. 

We hebben nog nooit zoveel eetentjes bij elkaar gezien als hier. Hele straten vol. Zelfs het water is niet zichtbaar, want hier liggen viskotters, die vis verkopen. ´s nachts krijgen we bezoek van een nerts. Hij loopt over de buiskap. Ik wordt wakker en denk eerst dat er iemand aan boord is. Als ik uit bed ga om te kijken zie ik een zwarte staart en denk dat dit een kat is. Ik geef een klap op de buiskap, maar in plaats van te schrikken steekt het beest steekt zijn kop over de rand om te kijken wat er gebeurt. En daar schrik ik natuurlijk weer van. Met de zaklantaarn aan dek kunnen we het beest verjagen.
Oost 5-6 naar Heiligenhafen. Vlak voor de Fehmarnsundbrücke is het ondertussen O7 geworden. Er staan behoorlijke golven. Heiligenhafen is geen fijne haven om met harde wind aan te leggen. Het ligt vrij open en het is erg onduidelijk waar je kan aanleggen (soms zou een boegschroef ook voor ons handig kunnen zijn). 


Traject 10: 27 augustus t/m 13 september 2013
Heiligenhafen-Bagenkop-Marstal-Drejø-Lundeborg-Svendsborg-Maasholm-Hørup hav-Flensborg-Holnis-Dyvig-Augustenborg
Afgelegde afstand: 217 nm

 
We steken met met O4 steken we over naar Bagenkopf. Er is hier veel natuurgebied met veel hutvormige heuvels, ontstaan in de een of andere ijstijd. Mooi fietsen en wandelen. 


We komen nu weer in ons "thuis" zeilgebied. In Svendborg krijgen we wat buiig weer met harde wind en blijven we 2 nachten liggen. Geen straf. In Maasholm fietsen we over de mooie paden langs de Schlei. Flensborg is een erg leuke stad om te shoppen. Veel leuke hofjes en aparte winkeltjes. Wegens harde wind ankeren we bij Holnis. Dan nog 2 dagen Dyvig. De zeilvereniging is bezig met jeugdzeilwedstrijden, en we kunnen dit hier mooi volgen. Er blijft pittig windje uit oosten staan.
9/9 komen we aan in onze thuishaven Augustenborg. We gaan de boot klaar maken voor de winterstalling en 13 september nemen we afscheid van onze boot.







We hebben 2651 mijl afgelegd, waarvan bijna de helft op motor of motor/grootzeil. We zijn 135 dagen aan boord geweest, waarvan 30 dagen voor anker. In totaal €1.875 aan havengeld uitgegeven waarvan Göteborg met €48 liggeld de duurste was. Trollhätte kanal en Götakanal kostten respectievelijk €100 en €1029