Furuögrund-Junkön-Bergön-Kluntarna-Luleå
Periode 19 juni t/m 25 juni 2017
Maandag 19 juni 2017
Furuögrund-Junkön Afgelegde afstand: 48nm Wind NW4
De dip van gisteren waren we
vandaag snel kwijt. Hebben bijna hele stuk kunnen zeilen. In begin nog vlagerig
met windstoten van windkracht 6 maar die werden snel minder. Liepen als een trein, in begin nog gereefd.
Laatste stuk moest de motor er even bij, omdat wind even wegviel.
Junkön is een prachtige haven. Veel verder zijn we nog niet gekomen. Toen we binnenkwamen stonden Marc en Philippa van de Aethelflaed al klaar om ons op te vangen. Er zijn 2 meiden van een jaar of 18 die de honeurs waarnemen. Ze zijn net klaar met school en werken de komende 2 weken op deze haven. Ze zijn net vandaag begonnen, dus weten ook nog lang niet alles.
In het havengebouw zit een archipelagomuseum en een bootmotormuseum. Ook buitenom het havengebouw is van alles te zien.
Junkön is een prachtige haven. Veel verder zijn we nog niet gekomen. Toen we binnenkwamen stonden Marc en Philippa van de Aethelflaed al klaar om ons op te vangen. Er zijn 2 meiden van een jaar of 18 die de honeurs waarnemen. Ze zijn net klaar met school en werken de komende 2 weken op deze haven. Ze zijn net vandaag begonnen, dus weten ook nog lang niet alles.
In het havengebouw zit een archipelagomuseum en een bootmotormuseum. Ook buitenom het havengebouw is van alles te zien.
Om 6 uur werden we op de Aethelflaed verwacht voor de borrel. Mark en Philippa hadden getracht een wandeling te maken, maar zijn snel teruggekeerd vanwege de muggen. Ook zij waren blij met ons, vanwege de aanspraak. Mark wil morgen naar Luleå(een stad) zodat hij weer even mensen ziet.
Vanavond moesten wij ons echt opsluiten in de boot. We hebben nog nooit zoveel muggen gezien. Als je even buiten bent, wordt je omringd door muggen. Er is achter het havengebouw een meertje, of dat de reden is dat er hier zoveel zitten? Of misschien is het hier wel overal zo. We zullen het zien. We zijn in ieder geval heel blij met de hor die Dries gemaakt heeft voor ons.
Aethelflaed |
haveningang |
muggenmeer? |
middernacht |
Dinsdag 20 juni 2017
Junkön-Bergön(Holsterviken)
Afgelegde afstand: 42nm Wind: Z 2, NW4-5
Na een rondwandeling op het nog
steeds zeer muggenrijke eiland, zijn we rond negenen vertrokken(gevlucht). De
zon stond weer te stralen aan de hemel, alleen de wind liet het afweten.
Even getracht te zeilen, maar na een paar mijl verder op grootzeil en motor.
Ondertussen yatzee gespeeld. Was een leuke route tussen eilanden door, af en
toe spannende vernauwingen. En de zon brandde behoorlijk, dus de kleren konden
uit.
We zijn op weg naar Töre Hamn, op
65°44', 07N, 22° 39',00, de meest noordelijke boei van Zweden. Heel slim van
deze jachthaven om daar een speciale boei te leggen, anders zou er werkelijk
niemand komen. Dit is echt een plek waar je niet wilt liggen, maar door de
speciale boei hebben veel zeilers dit wel als doel. En je kan er een
certificaat aanvragen, als bewijs dat je geweest bent. Hebben we dan dus ook
gedaan.
En zowaar, we hebben vandaag 1 zeilboot gezien. Een Zweed die ons net
voor was en weg zeilde toen wij aankwamen.
Meest noordelijke punt! |
Boven land hingen vandaag flinke buien, en omdat we nu een zijarm van de Botnische golf ingezeild zijn(er was weer wind dus er kon weer gezeild worden), gingen we meer het land in, en kwamen de buien ook dichterbij. We kregen zelfs wat spatjes. Nadat we aangelegd hadden om het certificaat aan te vragen zijn we weer vertrokken. We hadden mazzel, want de wind was gedraaid naar noordwest en zo konden we op de kluiver een heel stuk terugvaren. Toen we weer meer richting kust kwamen, hadden we weer prachtig weer.
We zijn voor anker gegaan in een mooie ankerbaai bij op
Bergön. Het is hier mogelijk om op hekanker (achter) en
zandstrand (voor) aan te leggen. Dat hebben we niet gedaan hoor, wij zijn
gewoon op zwaai gaan liggen.
Vanavond was een mooie avond om de
kano uit te proberen. Was even een puzzel hoe alles moest want we hebben er geen
instructiepapieren bij . We begrijpen nog niet alles(vreemde ritsjes etc) maar
het is gelukt, en ik kon er een mooi eindje mee roeien. Gaat stuk gemakkelijker dan de rubberboot. Even
naar de kant geroeid. Het is nog wel een kunst om eruit te komen.
Eergisteren zijn we aan een Noorse
serie begonnen, Nobel. Spannend, dus vanavond nog een aflevering gekeken.
O ja, waar we nu liggen gaat de
zon vanavond en de komende 6 dagen niet onder, dus we hebben een poolnacht.
Woensdag 21 juni 2017
Bergön-Kluntarna Afgelegde
afstand: 20 nm Wind: NNW4
Toen ik afgelopen nacht naar bed
ging rond 23.30 uur lagen we nog alleen in de baai. Vannacht rond een uur of 3
ging het waaien, dus Jan ging even kijken of we nog goed voor anker lagen. Lag
er ineens zeilboot bij het strand met daarnaast een ponton met een hele sauna
met alles er op en er aan. Dan ben je toch even heel verbaasd.
boot met sauna |
koud |
Het was vandaag enorm koud. Al bij
het anker ophalen hadden we koude handen. Thermokleding weer aangetrokken, handschoenen
uit de kast gehaald. En dat terwijl we op de kluiver voor de wind voeren. Dat
is nou niet echt een koude koers.
Er wordt vannacht een stevige
noorden wind voorspeld, dus Klutarna leek ons een goeie aanmeerplek. Nadat we
een half uur vast lagen, draaide de wind echter naar zuidwest, waardoor we
lager wal aan de steiger lagen en het behoorlijk bumpie werd. Wat heb ik daar toch de schurft aan. En op echt elke weersite staat dat de wind noorden is en blijft.
Er kwam nog een Zweedse zeiler
binnen met een Mariholm, de Tant Storm. Deze boot heeft hij gehuurd van de SXK.
In het blad van de SXK heeft afgelopen jaar regelmatig een reportage gestaan
met jeugd die hierop een toertocht door Zweden gemaakt hebben. Deze man kwam
uit Gotheborg en was nog nooit in dit
deel van Zweden geweest. De teller van vandaag staat op 3 zeilboten.
We liggen op een echt
natuureiland. Er zijn alleen droogtoiletten. Geen water en elektriciteit. We
hebben een rondwandeling op het eiland gemaakt. Hele stukken over planken. Er
zijn hier cirkels van stenen, een zgn. labyrint, waarvan men denkt dat die door visserlui gemaakt zijn om geluk af te dwingen bij het vissen. Deze hier is van ca. 1200. In
dit stuk van Zweden zijn veel labyrinten, en het is ook een symbool dat je in
deze omgeving overal terugziet.
Toen we terug kwamen was de wind
nog niet gedraaid. Ik ben gaan koken, en als de wind om 19 uur nog niet gedraaid
zou zijn, zouden we vertrekken. Maar de wind was braaf, precies om 19 uur was
deze gedraaid, en na een uurtje waren de vervelende golven ook verdwenen.
We hebben de olielamp aan, om het
een beetje warm te houden. Als we geen elektriciteit hebben, is dat altijd een
goed alternatief voor de kachel.
Vanavond nog even een deeltje
Nobel gekeken. Goeie serie.
planken paadjes |
labyrint |
Donderdag 22 juni 2017
Kluntarna-Luleå Wind: NNW5
Afgelegde afstand: 14 nm
Ik denk dat het vandaag de koudste
dag van onze vakantie was. Rond de 10 graden met een harde noorden wind, beetje
regen en geen zon. Echt onaangenaam. En we moesten er nog tegenin ook.
Vanmorgen eerst even Jan, de Zweed
van de Mariholm Tant Storm op de koffie gehad. Aardige man. Heeft een groot
schip in Göteborg liggen. Maar heeft geen zin om helemaal om Zweden te zeilen,
en heeft daarom de Mariholm gehuurd.
De tocht naar Luleå was niet echt
leuk, tot je de rivier opging. Daar kregen we een beetje beschutting. In de
haveningang werden we door de Steel Ingehaald, een duwbak met een grote bak
ervoor. En vlak bij de haven lagen de ijsbrekers.
Zoals we regelmatig gehoord
hebben, maar bijna niet meer in geloofden, de Zweden zijn vandaag uit hun hol
gekropen. Iedereen die een boot heeft gaat naar de eilanden voor de
midsummaraftenviering morgen, een echte feestdag in Zweden. We kwamen onderweg
dus boten tegen en toen we in de haven lagen, zag je veel mensen aan boord
komen en vertrekken.
Het is een hele grote maar onhandige jachthaven. Alleen maar booms, en bijna allemaal te smal. Gelukkig wel een geschikt plekje kunnen vinden. Alles is vrij nieuw. De student die dienst had als havenmeester wist het ook nog niet allemaal. Het was zijn 1e werkdag en hij vertelde me dat er een keuken is met is met een magenetron. Maar de keuken is zo nieuw dat die magnetron er nog niet instaat. Er zijn wel 2 nieuwe wasmachines, die ik gelijk in gebruik genomen heb
Luleå is geen mooie stad. Ooit
afgebrand en teruggebouwd met vaal brede straten in rechthouekige blokken. Aan
de haven zat een hele grote watersportwinkel. Daar hebben we even
rondgestruind. Daarna even naar toeristenbureau voor info en nog even door de stad gelopen.
Vanavond Jan zijn "lievelingseten"
gegeten, diepvriespizza bij de TV.
de ijsbrekers |
Vrijdag 23 juni 2017
Luleå
We hebben tot en met maandag een
auto gehuurd. Met een taxi zijn we naar het vliegveld gebracht waar een
Volkswagen passaat klaarstond. Gelukkig een automaat met een adoptieve
cruisecontrol.
We zijn naar het kerkdorp Gammelstad
Luleå gereden. Het bestaat uit ca. 250 houten huizen die om de kerk uit de 14e
eeuw gebouwd zijn, en vroeger konden gemeenteleden van deze kerk hier
overnachten. Dit omdat de gemeente vrij uitgestrekt was, en mensen van ver
moesten komen. Het lukte dan niet om na de kerkdienst weer thuis te komen, en daarom hadden ze een
huisje bij de kerk. De tijd die ze in het kerkdorp doorbrachten gebruikte ze
ook om zaken te doen. Maar er mocht niet permanent gewoond worden, nu nog
steeds niet.
Voordat we hier rondgewandeld hebben,
zijn we naar de midsommarviering geweest in het Hägnan Museum. Een hele traditionele
viering met veel mensen. De stang wordt door iedereen die wil helpen versierd.
Er ligt ook materiaal om je eigen bloemenkrans te maken. Leuk om een keer te
doen. Wij waren er op tijd, en hebben eerst het museum bekeken. Weer zo een
typisch Zweeds openluchtmuseum. Omdat het een feestdag was, waren meeste
gebouwen open, en waren er veel mensen in traditionele kleding. Ondertussen
zaten her en der verspreid mensen te picknicken, en dat werden er meer en meer.
Rond 13 uur begon het feest. De muzikanten liepen al spelend naar het podium.
Wij beginnen de liedjes al aardig te herkennen.
Na de viering en de wandeling door
het kerkdorp zijn we naar Storforsen gereden. Dit is het machtigste ongetemde stuk rivier in de Piteälven,
zo'n 100 km ten westen van Lulå. Indrukwekkend hoor. Het water daalt 82m over
een afstand van 5km met hoeveelheden van 800 kubieke meter per seconde. Wat een
geweld. En naast de waterval was een rotsachtig gebied met kleinere
watervallen. Hier zaten veel mensen te picknicken of te barbecueën.
Op de terugweg stak er een eland voor onze auto over.
Op de terugweg stak er een eland voor onze auto over.
Zaterdag 24 juni 2017
Luleå
Het weer houdt niet over. Vandaag
weer maar ca. 10 graden.
Wij zijn naar Jokkmokk gereden en
hebben daar het Ájttemuseum bezocht, een museum over het leven van de Sami. Veel
over de geschiedenis van de Sami geleerd, en blij wordt je daar niet van. Het
is een van de bevolkingsgroepen die als een minderwaardig volk behandeld is.
Jokkmokk ligt net boven de
poolcirkel. De poolcirkel stond onderweg aangegeven, dus daar moest even een foto
gemaakt worden. De tocht naar Jokkmokk was niet heel spannend, ook al hadden we
een toeristische route uitgezocht langs de Luleälven. Héél veel berken en
naaldbomen, af en toe een gehucht met wat weiland, een paar mooie dalletjes en
de rivier natuurlijk. We kwamen ook nog een waterkrachtcentrale tegen. En hele
stille wegen.
Hele stukken over dirt-road
gereden. Helaas regende het toen we het museum uitkwamen. Maar richting kust
werd het wel weer droog.
Vanavond zijn we niet meer de
enige passant in deze hele grote haven, we hebben aan beide kanten Duitse
buren. Morgen wordt het een regenachtige koude dag. We verlangen er naar dat we
de kachel nu eens echt kunnen opruimen en de luiken kunnen opengooien. Dat is
toch al wel weer een poosje geleden. Het is zo jammer dat nu we hier zijn, de
zon niet schijnt.
mooi rijden |
hout, hout en nog eens hout |
dirt road |
onze auto |
kerk Jokkmokk |
geen kanon |
Zondag 25 juni 2017
Luleå
We zijn vandaag naar Haparanda
gereden. Toen we vertrokken regende het al in Luleå, maar eenmaal onderweg,
werd het gelukkig al snel weer droog. Het was een leuke tocht, met wat meer
open landschap dan gisteren.
Even in Kalix gestopt bij een
kerk. In Haparanda de haven en clubhuis bezocht. Als we er zelf met de boot
heen waren gevaren, zouden we er hetclubvlaggetje van EWVA achtergelaten hebben.
We hadden er wel een NVvK-vlaggetje verwacht, maar tot onzeverbaing hing die er
niet. Haparanda en de Finse zusterstad Tornio stelde niet veel voor. Maar de
Tornio-kerk was wel weer heel mooi, een houten kerk uit 1686 met een mooie
klokkentoren.
kerktoren Kalix |
Haparanda clubgebouw |
Weer terug naar Zweden, waar we een stukje langs de Torneälven gereden hebben tot Kukkola. Er is daar een stroomversnelling en wordt naast zalm op houting gevist, op een hele speciale manier. Met een schepnet met een lange buigzame stok wordt er iedere keer in het water geschept tot er een vis gevangen wordt. Aan de Finse kant schijnt meer vis te zitten, daar stonden veel mensen te vissen. Aan onze kant was maar een man bezig. Het schijnt dat de vis rustige stukjes water opzoekt en zo stroomopwaarts zwemt. De vissers weten precies waar deze plekken zijn en waar ze dus moeten scheppen. Er zijn ook roeiers die vlak voor de versnelling vanuit hun bootje met hengels vissen. Ondertussen roeien ze om niet in de versnelling terecht te komen. En dan hebben we ook nog wat bootjes op de versnelling zien roeien.
Langs de oever staat het
visserijmuseum, en een aantal oude gebouwen waaronder een graanmolen en een
zaagmolen. Daar hebben we een kijkje genomen.
Ondertussen was het gaan regenen.
Toen we weer aan boord kwamen was het nat en winderig koud weer. Dus snel de
kachel weer gestart. Er is een nieuwe Duitse passant binnengekomen, dus we zijn
nu met 4. museum Kukkola |
graanmolen |
Weer terug naar Zweden, waar we een stukje langs de Torneälven gereden hebben tot Kukkola. Er is daar een stroomversnelling en wordt naast zalm op houting gevist, op een hele speciale manier. Met een schepnet met een lange buigzame stok wordt er iedere keer in het water geschept tot er een vis gevangen wordt. Vaak staan de vissers op wankele houten steigers of planken. Aan de Finse kant schijnt meer vis te zitten, daar stonden veel mensen te vissen. Aan onze kant was maar een man bezig. Het schijnt dat de vis rustige stukjes water opzoekt en zo stroomopwaarts zwemt. De vissers weten precies waar deze plekken zijn en waar ze dus moeten scheppen. Er zijn ook roeiers die vlak voor de versnelling vanuit hun bootje met hengels vissen. Ondertussen roeien ze om niet in de versnelling terecht te komen. En dan hebben we ook nog wat bootjes op de versnelling zien roeien.
Langs de oever staat het
visserijmuseum, en een aantal oude gebouwen waaronder een graanmolen en een
zaagmolen. Daar hebben we een kijkje genomen.
Ondertussen was het gaan regenen.
Toen we weer aan boord kwamen was het nat en winderig koud weer. Dus snel de
kachel weer gestart. Er is een nieuwe Duitse passant binnengekomen, dus we zijn
nu met 4.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten