zaterdag 31 mei 2025

Van Källviken naar Donsö

 31 mei t/m 6 juni 2025

Källviken-Henan-Oxholmen-Rörö-Donsö

Zaterdag 31 mei 2025

Källviken Wind: W3

Eindelijk een rustige dag met minder wind. We hebben even overwogen om het weekend uit te varen, maar de voorspellingen voor zondag geven alweer harde wind aan. Dus besluiten we lekker in de haven te blijven.

Het is prachtig weer — zonovergoten en weinig wind. Voor het eerst sinds lange tijd kan de korte broek weer aan. Een dag voor klusjes en ontspanning.

Ik begin met het schuren van het nieuwe achterzitje. Jan stort zich op het opnieuw trimmen van de mast. Hij was niet tevreden met hoe de verstaging was afgesteld door de tuigers, dus dan maar zelf opnieuw. Het is een precies werkje, maar hij is tevreden met het resultaat.

Later op de middag schuur ik ook het hout van het luik. Het voelde ruw aan en pakte niet prettig vast — nu is het weer glad en aangenaam in gebruik. Rond vier uur ronden we de werkzaamheden af.

Jan kijkt binnen naar de Formule 1, ik kruip met een boek in de kuip.

 


Molen van Skaftö
Schuren

Avondwandeling rond de haven

Zondag 1 juni 2025

Källviken Wind: ZZO5

Na het ontbijt stap ik op de fiets richting het Vägeröds natuurreservaat. Over de brug en dan linksaf, de natuur in. Daar wandel ik een rondje van nog geen vier kilometer — niet ver, maar wel pittig. Het pad klimt en daalt voortdurend, en is niet gemarkeerd, wat het tot een avontuurlijke tocht maakt.

Langs de waterkant kom ik uit bij een oversteekplaats naar Bassholmen. Aan beide zijden van het water liggen roeibootjes klaar met duidelijke instructies. Het systeem is slim bedacht: je trekt een zwemvest aan, roeit naar de overkant, neemt daar een boot op sleeptouw terug, trekt een bootje op de kant, en roeit met het nieuwe bootje weer naar de overzijde. Zo blijft er aan beide oevers altijd een bootje liggen. Praktisch én slim.

Daarna begint het echte klimwerk. De route voert me omhoog naar een uitzichtpunt waar ik getrakteerd word op een prachtig panorama over het scherengebied. Even uitblazen, even stil genieten.

Jan heeft zich intussen nuttig gemaakt aan boord. Hij heeft de dieseltank gecontroleerd op lekkage, een verstandige check aangezien we afgelopen winter alles open hebben gehad. Daarvoor moest hij wel wat vloerdelen loshalen, maar gelukkig ziet alles er perfect uit.

Als ik terug ben is het nog droog, maar rond tweeën begint het toch echt te regenen. We spelen een potje Yahtzee, Jan kijkt Formule 1 en ik verdiep me in een serie. Aan het eind van de middag wandelen we nog even naar Wilma’s Bryggan voor een maaltijd.

Jan met zijn zondagse eitje

Jan zijn klus

Bootje om mee naar de overkant te varen

En het hok met zwemvesten





Eten bij Wilma’s Bryggan

Maandag 2 juni 2025

Källviken Wind: ZW6-7

Het is schitterend weer, maar de wind blijft stevig doorstaan – een constante ZW 6 tot 7.

Al vroeg in de ochtend is Ingemar aan dek. Even na achten is hij al bezig met het raam in de kajuit. Terwijl ik naar de supermarkt ben voor verse broodjes, stuurt Jan me een bericht: “Raam is er al uit.” Terug aan boord begin ik direct met het verwijderen van de oude kit en het zorgvuldig ontvetten van het oppervlak. Rond het middaguur zit het raam er weer strak in. Weer een klusje van de lijst.

Omdat Jan eergisteren de mast opnieuw heeft getrimd, blijkt dat de intermediates (de tussenstagen) te los staan. Ik word de mast in gehesen om dat op te lossen — niet bepaald een pretje met deze wind, maar het lukt.

We smeren ook het volledige stuurwerk. Goed onderhoud is het halve werk.

We spreken Later de eigenaar van de Villou, een Fantasi 44 die dit weekend te water gaat en op onze plek zal komen te liggen. De eigenaar is inmiddels in de tachtig en heeft besloten zijn schip te verkopen na twaalf jaar zeilen. Hij kocht de Villou destijds in Trinidad van een Zweed die er twee had (!). Oorspronkelijk was het schip donkerblauw met craquelé in de lak. Nu is het keurig wit — van die craquelé is niets meer te zien.

’s Middags gaan we nog even aan boord van de Halia, ook een Fantasi 44, waar Ingemar aan het werk is. De indeling is anders dan bij ons: twee achterhutten, een stuurboordtoilet en ons mooie bankje is daar vervangen door een kastenblok. De toegang naar de voorhut is verder naar achteren geplaatst. Wat wél mooi is: de kleine raampjes in de achterkajuit zijn laag in de kuip geplaatst. Geen luiken op de plek van de schoten, maar wel licht binnen.

We lopen een rondje door de oude werkplaats. Ooit werkten hier 21 mensen aan de bouw van deze prachtige schepen. Nu is het een stille, rommelige herinnering aan vroeger. Je moet er niet aan denken dat je dit ooit zou moeten opruimen.


Stuurwerk smeren


Het raam is eruit
Kit verwijderen
Ingemar met schoon raam
Kitten
Intermediates spannen

Dinsdag 3 juni 2025

Källviken-Henan Afgelegde afstand: 7,5nm Wind: ZW5

Het is zover: we verlaten de werf. Na een laatste praatje nemen we afscheid van Ingemar — Johan is helaas niet aanwezig. Ondanks dat we dit traject inmiddels meerdere keren hebben gevaren, blijft de tocht door de Strömmarna spannend en bijzonder. Vandaag hebben we geluk: de stroming valt mee. Maar het blijft opletten geblazen, met al die rotspuntjes die soms akelig dicht langs de boot komen. Na de Strömmarna kunnen we de genua uitrollen.

In Henån hopen we een was te kunnen draaien, maar dat valt tegen. De enige wasmachine — bij de camperplaats — draait per wasbeurt drie uur en is de hele dag bezet. Geen schone was dus vandaag.

We brengen een bezoek aan Magnus, de makelaar via wie we destijds de boot hebben gekocht. Altijd leuk om hem weer even te spreken en te horen waar hij momenteel mee bezig is. In de watersportwinkel proberen we een Cyrix te kopen (voor het koppelen van de accu’s), en denken even beet te hebben. Maar eenmaal aan boord blijkt het het verkeerde model. We brengen hem terug, maar helaas hebben ze het juiste type niet op voorraad.

’s Middags krijgen we Nederlandse buren: Marjan en Joost met hun X-40 Exquise. Na het eten komen ze bij ons aan boord voor koffie en een kijkje in ons schip. Daarna stappen we over naar hun boot voor een tegenbezoek. Ze hebben de X-40 vorig jaar nieuw gekocht — een prachtig schip met een modern, licht interieur. Heel anders dan onze klassiek ingerichte kajuit, maar zeker stijlvol. Zoals dat vaak gaat in de zeilerswereld, ontdekken we al snel diverse gemeenschappelijke kennissen.


Museumwerf Bassholmen
Smalle doorgangen

Jan op leugenbank

Woensdag 4 juni 2025

Henån-Oxholmen Afgelegde afstand: 12,1 nm Wind: ZZW5-6

Afgelopen nacht hebben we wat buien over ons heen gehad. Voor vandaag wordt opnieuw regen voorspeld, maar in de ochtend lijkt het mee te vallen. We maken los en vertrekken. Het eerste stuk kunnen we nog voor de wind op de genua zeilen. De wind is stevig, met uitschieters tot 26 knopen.  Zodra we de bocht om zijn, is het gedaan met het zeilplezier: de motor moet aan.

Bij Oxholmen besluiten we het voor gezien te houden. We vinden een beschutte plek tussen de eilanden en laten het anker vallen. Volgens de voorspellingen zou de wind in de loop van de middag afnemen en zou er wat regen vallen. Maar niets van dat alles: het blijft droog én stevig waaien… tot een uur of zes. Dan begint het flink te regenen, en bijna tegelijk valt de wind compleet weg. Wat overblijft is een diepe stilte, heel onwerkelijk na de dagenlange harde wind.



Juni: dikke kleding, handschoenen en muts op
Deze krijgen we nog niet
Ankerplek


Donderdag 5 juni 2025

Oxholmen-Rörö Afgelegde afstand: 31,5nm

We zijn vroeg wakker en besluiten meteen te vertrekken. Het weer is nog relatief rustig en dat vaart een stuk prettiger dan gisteren. We hebben de stroom mee en de wind pal tegen — en het is ook nog koud. Echt berenkoud.

Tegen het middaguur meren we af in de haven van Rörö. Het is hier prachtig, maar opvallend stil: op één andere passant na is de haven leeg. Aangezien het morgen in Zweden een feestdag is en Pinksteren eraan komt, hadden we meer drukte verwacht. Nog geen tien minuten later loopt er een Nederlandse Breehoorn 44 binnen, lid van de Koninklijke. Ik help ze met afmeren, maar daarna zien we ze de hele dag niet meer — ze blijven onderdeks.

Ik maak van de gelegenheid gebruik om een was te draaien en ga daarna het eiland verkennen. Het is een schitterende wandeling door afwisselend landschap. Als ik terug ben, is de was klaar en kan die nog een uurtje buiten in de wind drogen. Net op tijd, want rond vijven barst de regen los. Tegen die tijd is alles droog en opgeruimd.

Tijdens het eten trekt de wind stevig aan en krijgen we een paar venijnige buien over ons heen. Gelukkig liggen we goed — met de kop in de wind.















Vrijdag 6 juni 2025

Rörö-Donsö Afgelegde afstand: 15 nm Wind: Z3-4

 Vandaag vechten we ons weer een stukje naar het zuiden. Helaas hebben we tegenstroom — een knoop — dus vlot gaat het niet. Rond 10 uur wordt regen voorspeld, dus we houden er flink de vaart in. Om 10.30 uur meren we af op Donsö, net op tijd: zodra we vastliggen begint het te spetteren. De wind hield zich onderweg gelukkig koest.

We vinden een mooie plek langszij een steiger. Nu nog lagerwal, maar als vanmiddag de storm losbarst, liggen we gunstiger aan hogerwal. De havenmeester komt ons persoonlijk verwelkomen — altijd leuk, want dat gebeurt steeds minder vaak. Zodra de boot goed ligt en extra lijnen is vastgemaakt, barst de regen echt los.

Op de steiger staat iemand onze boot nauwkeurig te bekijken. Hij blijkt zelf een Fantasi 37 te varen en maakt een praatje. Hij vertelt dat Ingemar en zijn broer Anders jaarlijks met een F37 naar Donsö zeilen om hun familie te bezoeken die hier wonen. Een mooie anekdote — op internet vinden we inderdaad het verhaal van de gebroeders Jacobsson(een is de vader van Ingemar), die naast de werven in Källviken en Munkeby in 1945 een werf begonnen op Donsö.

Tussen de buien door maken we een wandeling door het dorp. Donsö heeft verrassend grote huizen, goed onderhouden tuinen en een vrij dichte bebouwing. En omdat er geen auto’s op het eiland zijn heeft iedereen een golfkarretje. Er is constant beweging in de haven: veerboten komen en gaan, motorboten passeren continu. Niet zo gek, we zitten dicht bij Göteborg.

Precies op tijd zijn we terug aan boord voor de volgende bui. Even later bellen Theo en Margot vanuit Ystad — zij liggen met regen en 30 knopen wind in de haven.

Aan het eind van de middag waag ik nog een wandeling over de rotsen. Niet eenvoudig, want de regen heeft de paadjes veranderd in beekjes en plassen. Intussen steekt de wind serieus op. Als ik terugkom aan boord heeft Jan nog wat extra lijnen aangebracht. Hij heeft pieken van meer dan 40 knopen op de windmeter gezien.

Het is niet normaal, zó hard als het waait. Gelukkig liggen we goed afgemeerd. Maar hoe veilig je ook ligt, zulke wind is altijd vermoeiend. Het geloei van de wind in het tuig, het voortdurend bewegen van het schip — je lichaam blijft op scherp staan. Het zal nog wel even doorgaan vannacht.





Onze ligplaats

Op de parkeerplaats alleen maar golfkarretjes
Mooi uitzicht tijdens wandeling






Geen opmerkingen:

Een reactie posten