zondag 20 juli 2025

Van Arholma naar Nåttarö

 20 juli t/m 26 juli 2025

Arholma-Idö-Stora Nassa-TräsköStorö-Runmarö-Fjärdlång-Nåttarö

Zondag 20 juli 2025

Arholma-Idö Afgelegde afstand:4nm Wind: N weinig

Afgelopen nacht was het voor het eerst even donker. We zijn natuurlijk weer een stuk zuidelijker en de dagen worden ook weer korter. 

Het belooft opnieuw een warme dag te worden, met nauwelijks wind. Na een frisse ochtendduik zwaaien we de Saga uit. Ik loop nog even naar de Landhandel om brood te halen, en dan zijn ook wij klaar om te vertrekken. We verkassen vandaag slechts een klein stukje, naar een baai verderop.

De nieuwe ankerplek is ruimer en makkelijker dan we op basis van de beschrijving hadden verwacht. De Sabor, een Nederlandse motorboot die we gisteren ook al bij Arholma zagen, vaart achter ons aan de baai in en ankert naast ons.

Terwijl we genieten van de rust op het water, komt er ineens een zwart eendje voorbij zwemmen – met minstens twintig piepkleine, zwarte kuikentjes in haar kielzog. Ze lijken nog maar een dag oud, een schattig, pluizig kluitje. Maar dan plotseling paniek: een zeearend duikt recht in de groep. Meeuwen mengen zich in de chaos, en even later keert de rust terug. Alleen… volgens mij missen er nu twee kuikens. De natuur is mooi, maar ook meedogenloos. Later zien we dezelfde zeearend terugkomen – dit keer met een vis in zijn klauwen.

 In de middag roeien we naar de steiger en maken een wandeling over het eiland. Idö is een onderdeel van Skärgårdsstiftelsen, vergelijkbaar met onze natuurmonumenten. Het is een waar bloemeneiland – hele velden vol wilde bloemen. Er staan een paar huizen, maar volgens een zomerbewoner is het eiland in de winter volledig verlaten. Er is wel een well, maar geen stromend water of elektriciteit.

We lopen nog even naar een klein steigertje met een paar stoelen en een parasol. Daar zoeken we de schaduw op en puffen even uit – de zon brandt behoorlijk vandaag. Terug aan boord doen we het rustig aan: wat zwemmen, lezen, eten, en een potje yahtzee.

’s Avonds na de afwas wemelt het ineens van de vissen rond de boot – ze worden aangetrokken door de etensresten in het afwaswater.



Jan zijn zondagse eitje


Prachtige velden met veel bloemen
Uitpuffen onder een parasol

Maandag 21 juli 2025

Idö naar Stora Nassa (Grytan) Afstand: 24nm Wind: NO3 (59°25,94’N – 19°11,69’E)

Weer een warme dag vandaag, en er is weinig wind voorspeld. Tijd om richting de buitenscheren te gaan – daar is het meestal net wat koeler én mooier. En het goede nieuws: er staat genoeg wind om écht te kunnen zeilen!

Het begint rustig, soms varen we slechts 2 knopen, maar vaak zitten we rond de 4. Tegen de tijd dat we Stora Nassa naderen, tikken we zelfs de 6 knopen aan. Heerlijk om weer eens een zeildag te hebben.

Stora Nassa is indrukwekkend: een uitgestrekt gebied met meer dan 100 kleine eilanden en rotsen. Het is er prachtig – grillig, ruig en vol verrassende doorkijkjes. Voor de buitenscheren is het hier ook opvallend druk. De meeste boten liggen afgemeerd aan de rotsen. Gewone ankerplekken zijn wat lastiger te vinden.

De eerste plek die we proberen is te krap om goed te kunnen zwaaien. De tweede poging lukt wél. We komen tegelijk aan met een ander Nederlands schip, maar die kan niet op 10 meter diepte ankeren en vertrekt naar een andere plek.

Zodra we liggen, pak ik meteen de kano. Dit is echt een paradijs voor kanoërs: je kunt eindeloos tussen de rotsen door peddelen, achter elke bocht schuilt weer een nieuw uitzicht. Er zijn overal masten die net boven de rotsen uitsteken, overal kleine bootjes en kano’s die tussen de eilandjes door manoeuvreren.  Vanavond een prachtige zonsondergang.







Dinsdag 22 juli 2025

Stora Nassa-Träskö Storö Afgelegde afstand: 16nm Wind: ONO4

Gisteravond hadden we voor het eerst sinds lange tijd weer het licht aan in de boot. Dat is zo’n moment waarop je merkt: we zijn echt op de terugweg. Het wordt alweer wat vroeger donker, en dat gaat extra snel omdat we zuidwaarts varen.

De nacht zelf was wat onrustig. Zoals voorspeld trok rond drie uur de wind aan en draaide iets oostelijker, waardoor we toch wat dichter bij de kant kwamen te liggen dan prettig is. Er was weinig ruimte om nog meer ketting te steken.  Dus ja – we zijn er ’s nachts even uit geweest om te checken of alles goed lag. Gelukkig is er niets aan de hand.

’s Ochtends rond acht uur zijn we vertrokken. De eerste stukken zijn nog wat smal en bochtig, maar al snel kunnen we zeilen. Omdat we pal west varen, is alleen de genua voldoende. Een rustige, plezierige overtocht vandaag.

We komen aan bij Träskö Storö, een grote ankerbaai met veel ruimte. We vinden een klein baaitje waar we perfect kunnen liggen. Het wordt in de loop van de middag wat bewolkter, wat eerlijk gezegd wel welkom is. De zon is hier zó fel dat een beetje schaduw best fijn is.

 ’s Middags ga ik met de rubberboot – mét buitenboordmotor – naar Ingmarsö om boodschappen te doen. Een aardig tochtje, maa  te doen. Op de terugweg is de wind wat ingezakt, wat de overtocht een stuk rustiger maakt. Alles bij elkaar weer een fijne dag. Morgen zien we wel weer waar de wind ons naartoe brengt.

 


Ankerbaai zoeken

Rubberboot klaarmaken

Woensdag 23 juli 2025

Träskö Storö-Runmarö Afgelegde afstand: 12nm Wind:O4

Wat een heerlijke dag alweer. De zon straalt volop en er staat een fijne, constante wind. Zelfs tussen de eilanden kunnen we verrassend goed zeilen. De boot glijdt soepel door het water – het enige nadeel is dat we vandaag maar een kort stukje varen. Hopelijk treffen we dit soort omstandigheden ook als we straks weer langere trajecten voor de boeg hebben.

We meren af aan een boei bij Runmarö. Een mooie, beschutte baai waar de SXK (Svenska Kryssarklubben) een haven heeft. Er liggen ook zes boeien en de hele dag is er van alles te zien: passerende zeilboten, mensen die aanleggen, motorbootjes, zwemmers.

’s Middags maak ik een wandeling en klim naar het uitzichtpunt op de berg. Wat een mooi uitzicht! Daarna is het tijd voor een verfrissende duik – het water is hier heerlijk.

We spelen we een potje yahtzee, al verliep dat vandaag iets minder voor mij. Ik gooide wél vier keer een yahtzee (niet slecht), maar Jan deed er zoals gewoonlijk nog een schepje bovenop: hij gooide er gewoon tien… Tien! Soms zit alles gewoon mee bij hem.

Vanavond gaan we samen nog even aan wal om nogmaals van het uitzicht te genieten.

 




Keizersmantel
Apollovlinder


Genieten van het uitzicht

Donderdag 24 juli 2025

Runmarö-Fjärdlång(Vedviken) Afgelegde afstand:17nm Wind: ONO3

De zomer blijft ons maar verwennen – alweer zo’n stralende, warme dag. Ik begin zoals inmiddels gebruikelijk met een verfrissende ochtendduik. Daarna hoeven we alleen nog maar een touwtje los te maken, want we liggen aan een ankerboei. Zo simpel kan vertrekken zijn.

We kunnen meteen zeil zetten. Er staat een zachte, maar constante oostenwind en we varen door een prachtig stuk van de archipel. Rond de middag gooien we het anker uit in Vedviken, aan de westkant van Fjärdlång. Er liggen al veel boten met lijnen aan de rotsen, maar nog niemand voor anker. We vinden een fijne plek achterin de baai.

Ik ga op verkenning. Eerst wandel ik naar Tysta Klint, een rots die 36 meter boven zeeniveau uittorent. Vanaf daar heb je een prachtig uitzicht over de zee. Daarna volg ik een natuurpad langs de noordelijke baai van het eiland. Dat is ook een mooie ankerplek, super beschut, ook bij noordelijke wind, en verrassend rustig. Hier liggen allemaal ankerboeien als onderdeel van een proefproject om de bodem te beschermen.

Vervolgens wandel ik richting de zuidkant van het eiland, waar volgens de kaart de jachthaven moet zijn. Nou ja, jachthaven… Er ligt een prachtige steiger, maar verder is het vooral leegte. Een oude telefooncel met werkende telefoon (dat dan weer wel), een aantal droogtoiletten en een vervallen kiosk die er niet uitziet alsof hij ooit open is geweest. Er is ook een groot kampeerterrein, helemaal verlaten. Veel voorzieningen, maar alles lijkt stilgevallen. Het voelt alsof de mensen hier ooit vertrokken zijn en nooit meer zijn teruggekomen – een vreemde, haast verlaten sfeer.

Terug aan boord ga ik nog even onder de boot. Er blijkt behoorlijk wat aangroei te zitten: lange, groene slierten die gelukkig makkelijk weg te vegen zijn. Altijd een klusje, maar wel goed te doen met duikbril in het redelijk heldere water. Ik zie veel mini-kwalletjes.

’s Avonds is het windstil en begint het wat heiig te worden. Er wordt mist voorspeld voor vannacht, en als je naar de horizon kijkt, geloof je meteen dat dat gaat kloppen.

 


Tysta klint

Uitzicht vanaf Tysta klint
 


Uitzicht naar stuurboord

Uitzicht naar bakboord

Vrijdag 25 juli 2025

Fjärdlång-Nattarö Afgelegde afstand: 17nm Wind: Z3

Als we wakker worden, is het uitzicht adembenemend: bladstil water dat als een spiegel om ons heen ligt. Een perfecte, stille ochtend. Na een frisse duik en ontbijt maken we los. Er staat weinig wind, en wat er is komt – voor het eerst in lange tijd – uit het zuiden.

We proberen het toch even onder zeil. Met zo’n 7 knopen wind kruisen we een uurtje, maar als we ongeveer op dezelfde plek uitkomen, besluiten we de motor aan te zetten en verder te varen.

Onze bestemming is Nattarö, waar Skärgårdsstiftelsen een proefproject is gestart met aanlegboeien in plaats van ankeren, om de kwetsbare waterplanten te beschermen. Voor het gebruik van zo’n boei vragen ze 100 kronen als bijdrage. Een goed initiatief, en het is ook een grappig gezicht hoe de boten keurig in rijen op de boeien liggen.

We gaan aan wal, maar daar stuiten we op een minder aangename verrassing: flinke algengroei. Onderweg zagen we al groene wolken in het water drijven, maar hier aan de kant is het nog erger. De algen hopen zich op in de baai, stinken behoorlijk en maken de omgeving allesbehalve fris. Echt vies.

We lopen de twee kilometer naar de landhandel en halen vlees voor de barbecue. Op Nattarö staan veel huisjes die verhuurd worden, en die zijn deze week allemaal bezet – het is duidelijk hoogseizoen.

Terug aan boord besluit ik tóch even te zwemmen. Het is behoorlijk warm en op onze plek is het water gelukkig minder groen. Toch hou ik het niet lang vol. De geur van de algen blijft in m’n neus hangen, dus duik ik daarna snel onder de douche om echt weer op te frissen.

’s Avonds barbecueën we en eten we lekker buiten. Helaas wordt de rust verstoord door een groep kinderen met rubberbootjes die de hele avond luidruchtig mogen rondvaren van hun ouders. Lichtelijk irritant, maar ach – het is vakantie, ook voor hen.Desondanks is het gezellig en hebben we weer heerlijk gegeten in de avondzon.

 


De landhandel

Uitpuffen

Nog meer uitpuffen



BBQ 
De baai met vieze smurrie

Zaterdag 26 juli 2025

Nåttarö Wind: ZW3

We worden wakker onder een grijze hemel. Het miezert zelfs even. Maar al snel breekt de zon weer door en is het weer als vanouds: warm en zomers. We blijven nog een dagje op de boei liggen.

Het is een echte luie dag. We zwemmen vaak en veel, lezen wat, spelen yahtzee. Jan kijkt zelfs twee keer naar de Formule 1. Tussendoor reorganiseren we alvast wat spullen aan boord, ter voorbereiding op het komende bezoek.

En er is havenkino. Er komt een motorboot naast ons liggen, waarvan de bemanning duidelijk geen ervaring heeft met aanleggen aan een boei. De boei moet per se vóór op de punt worden opgepikt, maar mikken blijkt lastig. De vrouw durft niet op het trapje te staan, wat het er niet makkelijker op maakt. Dat het eenvoudiger zou zijn om de boei langszij op te pikken, komt blijkbaar niet bij ze op.

Dan probeert hij het zelf. Hij klimt op het trapje, maar krijgt het touwtje niet door de ring en moet halsoverkop terug naar het stuur. Bij de volgende poging verdwijnt de boei zelfs helemaal onder de boot. Zij hangt ver over de reling als de boei met een rotgang naar boven plopt. Jammer dat ik het niet gefilmd heb – het had zo op YouTube gekund.

Uiteindelijk pakt hij een boeihaak en is het zo gepiept. Je zou denken dat ze nu de haak zouden vervangen door een lijn – zoals het hoort – maar nee: ze blijven gewoon op de open haak liggen. Niet echt veilig, want de spanning op de lijn varieert constant.Maar goed, ieder zijn eigen stijl van varen…

Vanavond maken we alle restjes verse groente op en het laatste vlees. Morgen liggen we na 8 dagen op een anker weer in een jachthaven.


Nog een dag op de boei




Geen opmerkingen:

Een reactie posten