Zeiltochten van Skuum: Van Mårup naar Källviken

24 mei t/m 30 mei 2025

Mårup-Anholt-Högö-Källviken

Zaterdag 24 mei 2025
Mårup-Anholt Afgelegde afstand: 60,3 nm Wind: W4 ZW5
De wekker stond vroeg, maar die hadden we eigenlijk niet nodig — we zijn al ruim voor die tijd wakker. Iets na vijf uur gooien we de lijnen los en verlaten we de haven. Het is koud; we zitten volledig ingepakt in de kuip.
We zeilen in een mooi tempo langs Samsø, maar helaas hebben we de stroom tegen. Gelukkig draait dat later in ons voordeel. Dan draait ook de wind langzaam naar het zuidwesten. Om nog vooruit te komen bomen we de genua uit. Het wordt een slingerende koers door de deining, maar het loopt goed.
Af en toe breekt de zon door en worden we langzaam een beetje opgewarmd.
Na ruim zestig mijl lopen we Anholt aan. Het is er opvallend rustig — zo rustig dat we langszij een steiger kunnen aanleggen in plaats van een hekboei op te pikken. De zon schijnt hier voluit en we trekken snel de warme zeilkleding uit. Wat een verademing.
We zijn op tijd voor de F1 in de haven, dus Jan heeft geluk. Daarna maken nog een klein rondje over de kade.

Zondag 25 mei 2025

Anholt ZZO 6-7

Het lijkt een terugkerend patroon: enkele dagen stevige wind, gevolgd door een kortweer venster. Vanochtend giert de ZZO-wind over de haven, vergezeld van regen. Een goed moment om binnen te blijven. We blijven lang in bed.

Als het wat droger wordt, volgt het vaste zondagritueel. Jan kookt zijn traditionele eitje, ik haal verse broodjes en een croissantje bij de winkel. Daar kom ik Liekele tegen, schipper van Iris, een Bavaria 37. Ze voeren gisteren achter ons, vanaf de andere kant van Samsø — uit Langør.

We maken een praatje en even later zitten Liekele en zijn vrouw Marijke bij ons aan boord, koffie te drinken in de kajuit. Ze zijn ervaren zeilers in de Scandinavische wateren, met name langs de Noorse kust. Beiden tegen de 78, maar nog altijd onderweg, energiek en vol verhalen. Ook zij zijn op weg naar de westkust van Zweden.

Het was een welkom lichtpuntje op een grijze dag.

Daarna gaat Jan naar de F1 kijken en ik een serie.

Pas na 19:00 uur breekt het wolkendek iets open. Ik maak nog snel een korte wandeling over het strand. Een beetje frustrerend: je ligt op een eiland als Anholt, omgeven door natuur en ruimte, en brengt bijna de hele dag binnen door.

Maandag 26 mei 2025

Anholt-Högö Afgelegde afstand: 73,8nm Wind: ZW 5-6

De wekker gaat om 05:00 uur, maar er staat nog net iets te veel wind. Rond zeven uur verlaten we alsnog de haven van Anholt. Eerst moeten we het rif ronden, iets hoger dan halve wind, dus we zetten een gereefd grootzeil en de keerfok. De zee is ruig, met forse golven. Jan neemt het roer zelf; het vraagt om geconcentreerd sturen.

Zodra we kunnen afvallen, wisselen we de keerfok in voor de genua en laten we de stuurautomaat het werk doen. Het blijft echter een stevige deining, de boot blijft flink bewegen. De lucht is strakblauw, maar we weten dat er in de middag een buienlijn over kan trekken. En inderdaad: tegen tweeën wordt de lucht loodgrijs. Een front schuift over ons heen, met uitschieters tot 35 knopen wind. We reven verder tot een puntje grootzeil. Gelukkig valt de regen mee en zwakt de wind na verloop van tijd weer af.

De opluchting is groot als we de eerste scheren binnenvaren. De zee wordt vlak, de zon breekt weer door — en het is heerlijk om weer beschut te kunnen zeilen. Even echt genieten. De snelheid blijft er goed in

Bij Högö laten we het anker vallen. We zijn allebei behoorlijk moe, maar voldaan.

Heftig front

We zijn in de scheren

Dinsdag 27 mei 2025

Högö Wind: 7-8

Vandaag is zo’n dag die je niet snel vergeet. We wisten dat er stevige wind zou komen, maar dat het zó heftig zou worden, hadden we niet zien aankomen.

Bij het wakker worden staat er een zuidelijke 6 — stevig, maar goed te doen op onze ankerplek. Tegen de middag trekt het al aan tot windkracht 7. En dan begint het serieus te worden.

De windmeter loopt snel op naar 25 knopen. We vinden dat al flink, maar rond één uur schiet de meter regelmatig boven de 30. We zijn opgelucht als hij soms even terugvalt naar ‘slechts’ 25. Later zien we constant 35 knopen, en op een bepaald moment tikt hij zelfs de 44,6 knopen aan — een dikke windkracht 9, storm dus.

Ons anker houdt, maar krabt langzaam. We hebben het ankeralarm aan, waarmee we precies kunnen volgen hoe we heel geleidelijk verplaatsen. Voor de zekerheid starten we om 14:00 uur de motor. Mocht het anker plots uitbreken, dan kunnen we meteen handelen.

En dan, even na drieën luwt de wind valt en breekt weg de zon door. Aan de zeezijde zien we een strakblauwe lucht, terwijl er boven land nog buien blijven hangen.

Zonder losgemaakt te hebben, leggen we 3,2nm af vandaag

Uitvergroting

Ankerwacht en windmeter staan aan

Woensdag 28 mei 2025

Högö-Källviken Afgelegde afstand: 30,4nm Wind: WZW3

Wat een heerlijk rustig weer. Er staat te weinig wind om buitenom te gaan (te veel golven te weinig wind). Omdat we graag vroeg bij de werf in Källviken willen zijn (misschien kunnen ze dan vandaag nog iets doen), kiezen we voor de binnenroute: tussen de scheren door. Een prachtige en soms spannende tocht. Sommige doorgangen zijn heel nauw en bochtig. Het is in ieder geval goed opletten.

Rond het middaguur meren we af in de haven van Källviken, waar we hartelijk worden ontvangen door Johan, de werfbaas. Niet veel later is ook Ingemar al aan boord om naar het lekkende raam te kijken. Ongelooflijk hoe snel ze hier schakelen, terwijl ze het duidelijk druk hebben. Johan vertelt dat er zelfs op Hemelvaartsdag doorgewerkt wordt, zo vol zit de planning.

Het weer is prachtig — eindelijk T-shirttemperaturen. Ik rij op Jan zijn nieuwe fiets naar Fiskebäckskil voor verse boodschappen.

Op de haven is het gezellig druk, en ook op het water is duidelijk meer activiteit. Niet verwonderlijk: met Hemelvaart voor de deur maken veel Zweden er een lang weekend van.

Mooie doorgang naar Marstrand

Marstrand

Goed opletten

Ingemar bezig met het raam

We liggen op de 2e steiger

Donderdag 29 mei 2025

Källviken Wind: WZW4-5

Een productieve en afwisselende dag in Källviken. Nauwelijks is het ontbijt opgeruimd of Ingemar staat alweer aan dek. Hij begint met het lijmen van het corian keukenblad, dat beschadigd raakte bij een hijsfout in Andijk.Onze buren, die net eigenaar zijn van een Hallberg-Rassey 34, maken zich klaar voor vertrek richting Stockholm. Ze hopen zaterdag in Åhus aan te komen — een flinke etappe. We wensen ze goede vaart.

Ik fiets naar de supermarkt voor verse broodjes en kies op de terugweg voor een mooie binnendoorroute over landelijke wegen. Dit stuk maakt deel uit van het Bohusleden, een wandelpad langs de kust. Vandaag, op deze vrije Hemelvaartsdag, zijn er aardig wat wandelaars onderweg.

Intussen gaat Ingmar verder met het verwijderen van het laatste patrijspoort in de voorhut. Het lukte ons zelf niet om deze eruit te krijgen, maar Ingmar heeft het juiste gereedschap en is het zo gepiept. Het inzetten van de nieuwe patrijspoort is voor ons inmiddels routine — vorig jaar hebben we er al meerdere vervangen. Ingmar zorgt ervoor dat de bijbehorende trim perfect past. Dat deel is dus helemaal klaar.

Ingmar vertelt dat de Villou, een Fantasy 44, bouwnummer 8, in de hal staat. We gaan natuurlijk even kijken. Net op dat moment wordt de Halia (F44, nummer 13) naar buiten gereden om te water te gaan. Zodra die ligt, begint het tuigen, en zijn we Ingmar even kwijt.

Ondertussen houdt Jan zich bezig met het controleren van het oliepeil. Ik neem het roestvrij staal onder handen — alles blinkt weer. Aan het eind van de middag is Ingmar terug. Hij maakt een nieuw zitje voor op de preekstoel. Het oude was gebroken doordat de vlaggenstok erop gemonteerd zat en te veel bewoog waardoor een breuk in het zitje zat. Nu de vlaggenstok op de preekstoel staat, is het prettig dat het zitje hersteld is — dat oogt weer netjes.

Ingmar leert ons nog hoe we de trim van de overige patrijspoorten kunnen aanpassen. Een mooi klusje voor de komende weken. Tot slot controleren we het raam dat gisteren gekit is. Ingemar had gehoopt het te kunnen dichten zonder het eruit te halen, maar helaas: het blijkt niet afdoende. Het raam zal er alsnog uit moeten, maar aangezien Ingmar de komende dagen vrij is, wordt dat maandag vervolgd.

’s Avonds eten we bij Wilma’s Brygge. Wij blijken de enigen te zijn die binnen willen zitten — typisch. Erg warm is het niet. Terug aan boord sluiten we de dag ontspannen af met een potje yahtzee.

Ingemar bezig in de keuken

Toeristisch terugfietsen vanaf Fiskebäckskil

Olie peilen

Patrijspoortgat schoonmaken

patrijspoort kit aanbrengen

Zusterschip Halia gaat te water

Nieuw zitje

Ingemar bezig met nieuwe zitje

Vrijdag 30 mei 2025

Källviken Wind: WZW 7-8

Ondanks de stevige bries besluiten we naar Fiskebäckskil te fietsen, waar we de veerboot nemen naar Lyssekil aan de overkant van het fjord.

Eenmaal aangekomen trappen we eerst richting de kerk, die imposant boven op de rotsen ligt. Van daaruit klimmen we nog iets verder omhoog naar een uitzichtpunt met een prachtig panorama over het scherengebied — ruig en wijds. Daarna suizen we weer omlaag en zoeken een plek om te lunchen.

Met nieuwe energie fietsen we verder langs de kust naar het Stångehuvuds natuurreservaat. Het landschap is hier bijzonder: gladgepolijste rotsen wisselen af met hoekige blokformaties, een herinnering aan de tijd dat hier een steengroeve actief was. Ik wandel helemaal tot het einde van het gebied. De wind giert soms zo hard dat ik moet oppassen niet van de rotsen geblazen te worden. De zee is indrukwekkend — schuimkoppen. Jan blijft bij de fietsen.

Op de terugweg fietsen we door Gamlestan, het oude stadshart van Lyssekil, met charmante houten huisjes en smalle straatjes.

Tegen het einde van de middag nemen we de veerboot terug naar Fiskebäckskil. We doen nog snel wat boodschappen en fietsen dan met wind in de rug terug naar de haven in Källviken. Heerlijk: nu eindelijk eens voor de wind.